اشعارونوشته های صباهرزندی

آسوده و‌خندان پی این رنج دویدیم!در این ره دشوار به جز رنج ندیدیمآنقدر به چهره همه لبخند زنانیمانگار نه انگار فقط رنج کشیدیم!افکار پریشان مسلح به غم‌ یاراندیشه ی پر رنج تورا کرد گرفتاررنجیدی وخندیدی و پیوسته دویدیدر دام خود افتاده پی رنجش افکارهر روز به اُمّید تحول به تلاشیدر کوشش اینی که نباشی متلاشیحتی تو خودت هم به خودت سخت گرفتی!تا در طلب بنده ی معبود نباشیبه قلم:صباهرزندی + نوشته شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۷ ساعت 3:35 توسط صباهرزندی  |  اشعارونوشته های صباهرزندی...